5 Беларускі "Оруэлл"

Ох, халера. Чытаў я 1984, не кранула, згусціў колеры, не зразумела мэта "ліхадзеяў" неяк не ставалі кавалачкі пазлу на месцы. Успрымалася як агульная метафара на "гіпергвалтавыя рэпрэссіі". Мова - пачынаецца як фантастычны жарт (хаха мова - як наркотык для народа згубіўшэга культуру). Але чым далей - тым жахлівей і пад канец у гісторыі атрымалася прабіць у самае сэрдца. Даўно ўжо не было, каб кніга выклікала ў мяне разважанні па-за чытаннем. Тут іншае. Адзінае, я спадзяюся, што "цётка" жыва і кропка невяртання не пройдзена. І такога не здарыцца, бо я яшчэ жывы. Халера, дзякуй Марціновічу за шыкоўную гісторыю.