Витовт Чаропко — о писателе

Предложить изменения

Кніга распавядае аб перыядзе беларускай гісторыі які ахоплівае больш за 500 гадоў, з канца X стагоддзя па пачатак XVI. А дакладней аб гісторыі з упорам на гістарычныя асобы і ііх жыццёвы шлях. Зыходзячы з назвы «Імя ў летапісе» можна меркаваць, што асноўнымі крыніцамі для прыведзеных фактаў будуць летапісы. Сярод такіх Кіеўскі і Ноўгарадскі летапісы, «Хронікі Быхаўца», «Хроніка Вялікага Княства Літоўскага і Жамойцкага». Аповед аб часах Полацкага княства атрымліваецца не зусім поўным з-за адсутнасці Полацкага летапісу, які павінен быў існаваць, але быў згублены падчас шматлікіх войн з маскавітамі. Таму часам гісторыя выглядае дзіўна, нават недзе нагадвае (а парой і проста супадае) кнігу «Старажытная Беларусь. Полацкі і Новагародскі перыяды» Міколы Ермаловіча, і ў некалькіх месцах проста…

«Уладары Вялікага Княства»... Гэтак называлі сябе магнаты сярэдневяковай беларускай дзяржавы - Вялікага Княства Літоўскага. Багацце і палітычная ўлада дазвалялі ім пачуваць сябе некаранаванымі ўладарамі гаспадарства, і справамі сваімі яны былі роўныя манархам.

Кніга, напэўна, не для непадрыхтаванага чытача! Вельмі шмат дат, персаналій ды здарэнняў, бо гэта сваеасаблівы збор біяграфій " яскравых асоб, імёны якіх увайшлі ў аналы не толькі беларускай гісторыі, але і гісторый іншых еўрапейскіх краін". Вельмі натхняльныя, кранаючыя душу словы, асабліва эмацыянальна прадмова- аж мурашы по скуры пабеглі... Ці, напрыклад, вось такія апісанні :

Упершыню ў гісторыі Літвы з'явіўся чалавек, які, надзелены вялікай уладай, вырашаў дзяржаўныя справы не сілай, а згодай, не зброяй, а словам, не вайной,…