Новинки Земовит Щерек

Epicka powieść Ziemowita Szczerka, utrzymana w klimacie kryminału noir Posłuchaj, drugiej wojny światowej nie było. Warszawa nigdy nie została zniszczona, dzisiaj pod łukami triumfalnymi spacerują Polacy, Żydzi i Ukraińcy. Warszawa – Buenos Aires Słowiańszczyzny – swego tanga nikomu nie szczędzi. Ale teraz, teraz to miasto, które nie przegrało, spływa krwią. Ulica szepcze o Kubie Hieroglifie i spisku tajnych stowarzyszeń. Kolejne trupy bez głów walają się po ulicach, a świat pogrąża się w chaosie. Kary, słuchaj, to sprawa dla ciebie. Ten ktoś zabija równie dobrze jak ty. I chce z tobą wyrównać rachunki. Kary, ty jesteś bękart,…

Z czym dzisiaj kojarzy się Białoruś? Niektórym z mityczną krainą nad Niemnem i kresowymi dworkami, wielu z Adamem Mickiewiczem i Świtezianką, ale większości zapewne z Aleksandrem Łukaszenką, którego nazwisko przy każdej wzmiance o Białorusi odmieniane jest przez wszystkie przypadki. Zdaje się, że na geopolitycznych zakrętach straciliśmy z oczu Białorusinów i ich codzienne życie, czasem zwykłe, niekiedy wyjątkowe, jak to bywa – pełne marzeń i rozczarowań.

W tym zbiorze reportaży polityka jest ważna, ale nie najważniejsza. Na pierwszym planie pojawiają się ludzie. Czasem charyzmatyczni, pełni pasji i wiary w idee, a czasem zrezygnowani i pogodzeni z reżimem.

Rozmawiają z nimi polscy, niemieccy i białoruscy reporterzy. Z tych opowieści wyłania się obraz kraju, który bywa niepokojący, czasem szokuje, ale bez wątpienia porusza i nie pozostawia obojętnym.

Подорож до Варшави трасою державного значення №7 зіштовхне оповідача з різноманітними візіями минулого і майбутнього Польщі, а також із дивакуватими носіями цих поглядів: відьмаком Ґерардом – виробником еліксирів, гіпстерами зі зброєю, сільським магнатом і його прогресивним братом-священиком, який заливає на парафіяльний ютуб відео з односельчанином-трансвеститом. Роад-сторі під кінець набуває фантасмагоричних рис і масштабу, а випадкові розмови на автозаправках і в барах усе більше здаються великими планами зі становлення держави. Однак Зємовіт Щерек далекий від серйозного тону, тим паче – від прагнення створити живучий національний проект. Навпаки, «Сімка» написана дотепно і радше апелює до здатності читача сприймати книгу іронічно.

To nie jest kolejna książka o Majdanie i upadku Janukowycza. Owszem, Majdan też się pojawia, ale to książka przede wszystkim o Ukrainie jako takiej. O jej specyfice, o tym, co jest w niej fascynującego, co zabawnego, a co przerażającego. To podróż przez tworzące się państwo. Niekiedy postapokaliptyczne, niekiedy ryczące od entuzjazmu. To nie jest książka o wojnie w Donbasie, choć jest tam i ona. To wyprawa opłotkami tej najnowszej historii Ukrainy, wyprawa, mająca przybliżyć Polakom ten kraj, o którym czytali już sporo, ale raczej nie w ten sposób. To jest książka podróżnicza, ale podróże, które opisuje, są próbą zrozumienia Ukrainy, zarówno tej „prozachodniej” i „prowschodniej”. Ta książka to również wyjaśnienie, dlaczego słowa „prozachodniej” i „prowschodniej” są napisane w cudzysłowie.

Якою бачать Україну стереотипні поляки, точніше поляки, що перебувають у полоні стереотипів? Чому вони приїжджають у нашу країну? Чого шукають? На що звертають увагу? Чого прагнуть? Зємовіт Щерек — чудовий психолог, точніше політичний, або навіть геополітичний психолог. Він тонко намалював портрет польських національних комплексів на фоні загальноукраїнського бардаку.

Przyjdzie Mordor i nas zje Ziemowita Szczerka to opowieść o polskich "plecakowcach" wyjeżdżających na Wschód w poszukiwaniu "hardkoru" i przygody. Głównym celem ich wędrówek jest Ukraina, którą przemierzają pociągami, rozklekotanymi autobusami i marszrutkami, magazynując historie, które sprzedają następnie - po odpowiednim "podrasowaniu" - żądnym podobnych treści rodakom.
Przyjdzie Mordor i nas zje jest narracją o odrzuceniu i fascynacji, o potrzebie ekstensyfikacji w osobie Innego tego, czego próbujemy nie zauważać u nas samych. Przedstawia jednocześnie Ukrainę jako przestrzeń wypartego w - świadomie prozachodniej - mentalności Polaków.
Przy tym wszystkim jednak, utwór da się rozpatrywać także jako apologia polskiej ruchliwości i ciekawości świata, którą we współczesnej Europie Środkowowschodniej uznać można za coś wyjątkowego.

Аннотация Самая настоящая альтернативная история: что было бы, если бы в 1939 году Англия и Франция пришли на помощь Польше. И этого еще мало: после победы над Германией они дали Польше сумасшедшие кредиты. Как развивалась бы Польша и Европа? Как выглядела бы такая Польша в 2013 году?...