4 Дэбют Сясіліі Ахерн у стылі young adult, на дзіва, мяне ўразіў

З ідэалам я ўпершыню пазнаёмілася ў 8 классе пры вывучэнні біялогіі. Там ёсць паняцце - радыяльная сіметрыя. Толькі нешматлікія жывёлы яе маюць. Сутнасць складаецца ў тым, што прамяні можна правесці ў розных плоскасцях, і усё роўна істота застанецца ідеэальнай, сіметрычнай. Нават словы падобныя - радыяльны і ідэальны. Але ці існуе ён, той самы ідэал? Мне запала ўдушу цытата японскага дызайнера Ёджы Ямамота: "Сіметрыя - гэта ідэальны стан, але ён не ўласцівы чалавеку". Я, яшчэ шкалярка ў той час, не надала гэтаму значэнне. Аднак словы пераследуюць мяне нават і зараз. Я перастала любіць слова "ідэал" і вытворныя ад яго. Мне знаецца няправільным выкарыстоўваць яго.

Уся кніга прасякнута гэтым крыўдным словам. Усё патрэбна быць ідэальным, любыя дзеянні, якія адхіляюцца ад агульнапрынятых стандартаў, перакладаюцца ў разрад заганаў і гоняцца грамадствам. Людзей адбіваюць, як маўклівае быдла. Пять парушэнняў - і пяць клейм. А далей - жыццё заклеймаванага без маленькіх радасцей: прысмакі раз у тыдзень, простая дыета, прызначаная толькі для таго, каб падтрымліваць неабходны ўзровень жыццядзейнасці. І ўсё роўна гэтыя асобы - адкідкі грамадства. А правіна за гэта ляжыць на Трыбунале - органе, які непрыкметна захапіў уладу ў краіне і цяпер фактычна рэгулюе жыццё кожнага грамадзяніна.

Але не ўсё задаволеныя такім становішчам. Ачагі супраціву знаходзяцца сярод розных прадстаўнікоў грамадства. Нават простыя людзі, якія не маюць дачынення да палітыкі, пачынаюць падазраваць, што з уладай не ўсё добра. Грамадства патрабуе змен. Вось толькі ўрад разам з Трыбуналам не гатовы перадаць праўленне ў новыя рукі. Яны будуць выкарыстоўваць любую магчымасць, каб застацца на на плаву.

На жаль, гісторыя заклеймаванай 17-гадовай Селясціны Норт і тое, што за гэтым адбылося, мяняе сітуацыю. У дзяўчыны ёсць тайна, якая можа знішчыць Трыбунал і яго паслядоўнікаў. Але яна адна не справіцца. Ёй патрэбна дапамога, асабліва тады, калі за ёй ідзе паляванне.

Дзівіць, што дэбютны раман Сясіліі Ахерн, якую мы ведаем па творах "P.S. Я кахаю цябе!" і "З любоўю, Розі", у стылі young adult выявіўся сапраўды годным. Адчуваецца няўпэўненасць аўтара, няведанне асаблівасцей жанру, але кніга добрая сваёй гісторыяй. Праўда, для мяне гэта аднаразовы твор. Тым не менш, гісторыя каштавала выдаткаванага на яе часу.