Больше рецензий

23 февраля 2023 г. 08:33

270

4 Падабенства гераінь розных пісьменніц

Гісторыя, апісаная Сясіліяй Ахерн, патрабавала працягу. І я рада, што аўтар не вырашыла зацягваць з канцом і выпусціла толькі дылогію, не ператварыўшы яе ў трылогію і больш. Увогуле, не ведаю, якія сюжэтныя павароты маглі бы быць у трэцяй кнізе, таму што ўсё скончылася даволі лагічна і апраўдана менавіта тут. Гісторыя герояў не патрабуе працягу, фіналам я задаволеная, так што асабіста для мяне дылогія ў дадзенай сітуацыі аказалася выдатным варыянтам для сюжэту.

Аўтар ужо не цырымоніцца з чытачом і кідае яго ў вір жорсткасці і здрады. Калі ў самым пачатку свайго шляху Селясціна бачыла свет праз ружовыя акуляры, то цяпер заслона спала з вачэй, і рэальнасць аказваецца жахлівай. Гераіня не гатовая да гэтага павароту падзей. Яна працягвае чапляцца за мінулае, якое ўсё далей выслізгвае з пальцаў. Давяраць людзям становіцца ўсё цяжэй, асабліва тады, калі родныя і блізкія не так адкрыты, як былі раней, а іх ўчынкі ставяць пад сумленне папярэднія словы і дзеянні. Дзяўчына пачынае шукаць падвох ва ўсім, і часта інтуіцыя яе не падводзіць - кожная новая здрада, новы дзень вучыць яе быць разумней і ісці на шаг уперад за сваіх праследавацеляў.

Селясціна - як спускавы кручок для супраціўлення. Звычайная дзяўчына, якую абіраюць зброяй масавага паражэння для таго, каб зрынуць урад. Я не магла пазбавіцца ад пачуцця, што галоўная гераіня мне кагосьці нагадвае. Цяпер я ведаю, каго - Кітніс з "Галодных гульняў". Шляхі дзяўчын асабліва падобныя. Для мяне не засталося сумленняў у тым, каго ж абярэ Селясціна ў канцы. Увогуле, я задаволена выбарам (сама б зрабіла гэтак жа).

Канец кнігі - да неверагоднасці прадказальны. Усё скончылася так, як скончылася. Час раставіў усё па сваіх месцах, а чытачам застаецца падумаць над далейшай гісторыяй герояў - ці будзе хэпі-энд у любоўным развіцці падзей ці гэта хутка скончыцца. Увогуле, трэба ўключаць фантазію.

Кожны знойдзе ў гісторыі сваё - самаадданасць, упэўненасць, прагматызм, спачуванне... Аматарам антыўтопій дылогія прыйдзецца па душы. Зрэшты, гіпербалізацыя і дзівацтвы прысутнічаюць, што не прымяншае задавальнення ад чытання.