Павел Севярынец — об авторе

Предложить изменения

Любы аўтар укладае ў творы свае погляды на свет і жыццё. Нехта, асабліва тыя пісьменнікі, якія пішуць сатырычныя ці вострапалітычныя мастацкія творы, робяць гэта больш дакучліва. Творы іншых, наадварот, выглядаюць цалкам аб’ектыўнымі (але гэта не так). Дык вось, раман Паўла Севярынца “Беларусалім” належыць да першай катэгорыі. І калі вы ведаеце палітычныя і жыццёвыя погляды аўтара, то прыкладна можаце зразумець і ідэю яго рамана.

Пачаць хочацца з аб’ёму твора. “Беларусалім” атрымаўся сапраўды вялікім, што не характэрна для сучаснай беларускай літаратуры. З апошняга ўспамінаюцца толькі “Сабакі Эўропы” Бахарэвіча. Вялікі памер рамана можа быць як плюсам, так і мінусам для твора, усё залежыць ад зместу. Пра што аўтар расказвае на гэтых 800 старонках, чаго там больш – разважанняў і апісанняў,…

На пачатку кнігі Павел Севярынец апісвае судовае паседжанне, калі яго судзілі за ўдзел у кампаніі прэзідэнцкіх выбараў 2010 году. На гэтым паседжанні абарона зачытала характарыстыку падсуднага, у якой адзначалася, што Павел падчас адбывання “хіміі” ў Малым Сітна напісаў кнігу “Лісты з лесу”. І Севярынец у гэтыя хвіліны заўважыў шырокую ўсмешку пракурора і зразумеў, што ўлады зноў накіроўваюць яго ў “творчую камандыроўку” у беларускую глыбінку. На гэты раз лёс закінуў Севярынца на “хімію” ў вёску Купліна Пружанскага раёну.

Павел і тут скарыстаўся магчымасцю напісаць кнігу. Калі ў сітненскіх “Лістах з лесу” аўтар пераважна апісваў жыццё ў глыбінцы, дзе мужыкі співаюцца і паміраюць не дажыўшы 50-ці гадоў, то ў новым зборніку “Беларуская глыбіня” ён распавядаў пераважна пра цікавы, адметны…