Последние издания книг Cтанислава Выспянского

Культавая п’еса польскага паэта і драматурга Станіслава Выспяньскага (1869—1907) “Вяселле”, напісаная ў пачатку мінулага стагоддзя, экранізаваная Анджэем Вайдам, дагэтуль не знікае з тэатральных рэпертуараў. Сёлетняе выданне дзвюх драмаў Станіслава Выспяньскага па-беларуску выглядае вельмі лагічным пасля таго, як у нас з’явіліся пераклады Міцкевіча, Славацкага і Фрэдры (дзве п’есы апошняга выйшлі летась з нагоды 220-годдзя драматурга): лічыцца, што Выспяньскі натхняўся менавіта гэтымі аўтарамі. Драмы “Вяселле” і “Варшавянка” былі перакладзеныя Лявонам Баршчэўскім і надрукаваныя ў выдавецтве Змітра Коласа.

Koniec XIX wieku - w galicyjskim zaciszu Polacy powoli przywykają do tego, że ich kraju nie ma na mapach Europy. Nie wszyscy się z tym pogodzili, każdy z uczestników bronowickiego wesela nosi w sobie marzenie o niepodległości Polski. Czy narodowa solidarność, braterstwo chłopów i inteligencji jest możliwe? Czy Polacy pozostaną w błędnym kole poczucia własnej słabości i jednocześnie marzeń o silnej ojczyźnie?

Stanisław Wyspiański (1869 - 1907) dramatopisarz, poeta, malarz, twórca nowoczesnego teatru polskiego, był artystą niezwykle wszechstronnym. Krakowianin z urodzenia, wychowany pod Wawelem, pełnym pamiątek minionej świetności nieistniejącego państwa, będącym dla niego symbolem polskości, miał Wyspiański do narodowej tradycji stosunek złożony. Kult dziejów ojczystych łączył z krytycyzmem wobec tradycji romantycznej, która pielęgnując kult grobów, niewoli naród i odbiera mu siły potrzebne do działania. Problem dziedzictwa romantycznego ciążącego na polskim życiu umysłowym stanowi jedno z kluczowych zagadnień, z którym Wyspiański mierzył się w kolejnych dramatach. W tomie, który oddajemy do rąk Czytelnika znalazły się trzy wybitne teksty należące do tego nurtu: debiut sceniczny Warszawianka (wydana i wystawiona w roku 1898), Wyzwolenie (wydane i wystawione w 1903) oraz powracająca do tematu powstania listopadowego Noc listopadowa, wydana w 1904, wystawiona w 1908, już po śmierci poety.

Wesele zostało zainspirowane prawdziwym wydarzeniem: ślubem poety Lucjana Rydla z chłopką Jadwigą Mikołajczykówną. Utwór ten, w którym scenki rodzajowe przeplatają się z wizyjnymi, jest jednak przede wszystkim wielkim dramatem narodowym: gorzkim rozrachunkiem sumienia, Wyspiański deprecjonuje i obala mity narodowe, krytycznym okiem patrzy na możliwość sojuszu poszczególnych warstw społecznych, wyjaskrawia antagonizmy klasowe, narodowościowe, religijne. Naród nie jest zdolny do zrywu, jest nieodpowiedzialny i naiwny, pogrąża się w marazmie i objętości - stąd łatwe zwycięstwo Chochoła w finale.

"Wesele" zostało zainspirowane prawdziwym wydarzeniem: ślubem poety Lucjana Rydla z chłopką Jadwigą Mikołajczykówną. Wyspiański deprecjonuje i obala mity narodowe, krytycznym okiem patrzy na możliwość sojuszu poszczególnych warstw społecznych, wyjaskrawia antagonizmy klasowe, narodowościowe, religijne.

Stanisław Wyspiański (1869 - 1907) dramatopisarz, poeta, malarz, twórca nowoczesnego teatru polskiego, był artystą niezwykle wszechstronnym. Krakowianin z urodzenia, wychowany pod Wawelem, pełnym pamiątek minionej świetności nieistniejącego państwa, będącym dla niego symbolem polskości, miał Wyspiański do narodowej tradycji stosunek złożony. Kult dziejów ojczystych łączył z krytycyzmem wobec tradycji romantycznej, która pielęgnując kult grobów, niewoli naród i odbiera mu siły potrzebne do działania. Problem dziedzictwa romantycznego ciążącego na polskim życiu umysłowym stanowi jedno z kluczowych zagadnień, z którym Wyspiański mierzył się w kolejnych dramatach.

В книгу входят драмы: "Легенда", "Варшавянка", "Мелеагр", "Проклятие", "Свадьба", "Освобождение", "Ноябрьская ночь".