Новинки Аудур Авы Олафсдоттир

Исландия, канун Рождества. В это время года жители почти не видят белого света — вокруг лишь полярная ночь. В Рейкьявике живет главная героиня Домхильд, акушерка, которая унаследовала квартиру от бабушки, в прошлом — тоже акушерки. Пока исландцы готовятся к ужасному шторму, который вот-вот обрушится на остров, Домхильд обнаруживает, что бабушка оставила ей рукописи. В них — размышления о человеческой природе и случайностях. Необычная, но, как всегда, изысканная, выверенная и словно выточенная из кости книга Олафсдоттир о рождении и смерти, о самом хрупком и ранимом животном, животном, рожденном без перьев и пуха, шерсти и чешуи — о…

Исландия, 1963 год. Юная Гекла садится в автобус до Рейкьявика. Она покидает дом родителей, чтобы начать жизнь писателя. С ней ее рукописи и «Улисс» Джойса. Ей пора последовать за своей судьбой. Она еще сумеет поразить консервативный мужской мир, который видит в ней только «Мисс Исландию». Сможет узнать, что такое любовь и дружба, одиночество и сопричастность. Обретет талант слышать слова и одаривать ими. Аудур Ава Олафсдоттир владеет искусством говорить о самых важных вопросах самостояния человека ярко и сильно. Ее роман как извержение вулкана, при виде которого свидетели невольно задумываются о сотворении Вселенной.

Apenas 180.000 habitantes, un premio Nobel de Literatura, una base militar estadounidense, dos aerolíneas transatlánticas: esto es Islandia en 1963. Hekla siempre ha querido ser escritora. En un país de poetas, en el que cada casa está repleta de libros y hay más escritores per cápita que en cualquier otro lugar, Hekla solo encuentra un obstáculo: ser mujer. Despues de empacar todas sus pertenencias, incluida una máquina de escribir, llega a Reikiavik con un manuscrito en su maleta. Se va a vivir con su amigo Jón John, un hombre homosexual que desea con todas sus fuerzas empezar a trabajar en el teatro. Ambos se sentirán totalmente desubicados en un mundo pequeño y profundamente conservado.

Urzekająco przewrotna islandzka opowieść o poszukiwaniu swojego miejsca na świecie.
„Czy świat za mną zatęskni? Nie. Czy świat beze mnie będzie uboższy? Nie. Czy świat da sobie radę beze mnie? Tak. Czy świat jest lepszy teraz, kiedy ja się na nim zjawiłem? Nie. Co zrobiłem, aby go poprawić? Nic”.
Jonas Ebeneser zbliża się do pięćdziesiątki, jest po rozwodzie, wyremontował już pięć kuchni, położył kafelki w siedmiu łazienkach, ale nie potrafi ułożyć sobie życia. Postanowił więc ułożyć sobie śmierć. Pakuje do walizki wiertarkę i wyjeżdża do niewielkiego hotelu Silence gdzieś w kraju jeszcze niedawno ogarniętym wojną.
Uhonorowana Nagrodą Rady Nordyckiej i Islandzką Nagrodą Literacką „Blizna” opowiada o życiu, które straciło cel. To porywający i pełen błyskotliwego humoru portret niezwykle wrażliwego mężczyzny w kryzysie.
„Cudownie oszczędna i wnikliwa opowieść o odkupieniu”.
„Booklist”
„Piękny tekst i cięty humor”.
„The New York Times”

Armastuse ja huumoriga kirjutatud südamlik lugu ühe mehe üllatavast eneseleidmise teest läbi seikluste, mis annavad ta elule uue mõtte.

Jonas Ebeneser on tüüpiline tee-kõik-ise mees, kes tunneb sundi „logisevat“ parandada, kuid samas ei suuda ta ise luua korda oma elus. Viiekümnene ja lahutatud, on ta hiljuti teada saanud, et pole oma tütre Gudrun Waterlily bioloogiline isa. Ta on vajunud eksistentsiaalsesse kriisi ja kaotanud kogu elujõu. Hooldekodus oma seniilset ema külastades mõtleb Jonas vargsi, kuidas, millal ja kus end oma viletsusest vabastada.

Et tema ainus tütar ta laipa leidma ei peaks, otsustab Jonas, et kõige parem on surra välismaal. Kaasas vaid tööriistakast ja vahetusriided, lendab ta nimetusse riiki, kus õhus on endiselt tunda sõja hõngu. Ta broneerib toa väikeses väheste külalistega hotellis Silence. Seal elades saab ta aru teiste inimeste armide sügavusest, hakates samal ajal oma hingehaavu uues valguses nägema.

Tähistamaks elu lõpmatuid valikuid, muutusi ja teist võimalust, on „Arm“ innustav lugu mehest, kogukonnast ja teekonnast läbi meeleheite sügavuste elu mõtte taasleidmise poole.

„Arm“ („Ör“) on Islandi kirjaniku ja kunstiajaloo professori Auður Ava Ólafsdóttiri (sünd 1958) viies romaan. Teos on pälvinud Islandi (2016) ja Põhjamaade Nõukogu kirjandusauhinna (2018).

Йонас Эбенезер — совершенно обычный человек. Дожив до средних лет, он узнает, что его любимая дочь — от другого мужчины. Йонас опустошен и думает покончить с собой. Прихватив сумку с инструментами, он отправляется в истерзанную войной страну, где и хочет поставить точку. Так начинается своеобразная одиссея — умирание человека и путь к восстановлению. Мы все на этой Земле одинокие скитальцы. Нас снедает печаль, и для каждого своя мера безысходности. Но вместо того, чтобы просверливать дыры для крюка или безжалостно уничтожать другого, можно предложить заботу и помощь. Нам важно вспомнить, что мы значим друг для друга и что мы одной плоти,…

Iceland in the 1960s. Hekla is a budding female novelist who was born in the remote district of Dalir. After packing her few belongings, including James Joyces's Ulysses and a Remington typewriter, she heads for Reykjavik with a manuscript buried in her bags. There, she intends to become a writer. Sharing an apartment with her childhood and queer friend Jón John, Hekla comes to learn that she will have to stand alone in a small male dominated community that would rather see her win a pageant than be a professional artist. As the two friends find themselves increasingly on the outside, their bond shapes and strengthens them artistically in the most moving of ways.

Su mujer lo ha abandonado. La demencia de su madre no hace más que avanzar. Acaba de descubrir que su hija no es su hija biológica. Visto que solo su particular habilidad para las reparaciones y las chapuzas domésticas sigue teniendo algo de sentido, Jónas decide agarrar su caja de herramientas y hacer un viaje solo de ida a un país extraño y devastado por la guerra para desaparecer y darle un fin definitivo a esta triste existencia. Pero los desperfectos en el Hotel Silencio en el que se aloja comienzan a requerir sus atenciones, y también lo hacen los huéspedes, y los habitantes de la ciudad, y su plan aplaza una y otra vez. Así, con mucho humor y sutileza, Ólafsdóttir deja claro que las heridas particulares, vengan de donde vengan, solo cicatrizan en común

Islande, 1963 – cent quatre-vingt mille habitants à peine, un prix Nobel de littérature, une base américaine, deux avions transatlantiques, voilà pour le décor. Hekla, vingt et un ans, emballe quelques affaires, sa machine à écrire, laisse derrière elle la ferme de ses parents et prend le car pour Reykjavík avec quatre manuscrits au fond de sa valise. Il est temps pour elle d’accomplir son destin : elle sera écrivain. Sauf qu’à la capitale, on lui conseille de tenter sa chance à l’élection de Miss Islande au lieu de perdre son temps à noircir du papier. Entre deux petits boulots, Hekla se réfugie chez Ísey, amie d’enfance convertie en…

Jónas Ebeneser er 49 ára fráskilinn, valdalaus og gagnkynhneigður karlmaður sem hefur ekki haldið utan um bert kvenmannshold – alla vega ekki viljandi – í átta ár og fimm mánuði. En hann er handlaginn. Hann hefur flísalagt sjö baðherbergi og þegar hann leggur af stað í ferðalag sem hann hefur ekki hugsað sér að snúa aftur úr, tekur hann með sér borvél. Auður Ava Ólafsdóttir fjallar um stærstu spurningar mannsins, um lífið, dauðann og sjálfa ástina sem öllu skiptir, í sinni fimmtu skáldsögu. Auður Ava hefur skrifað skáldsögur, leikrit, ljóð og er textahöfundur popphljómsveitarinnar Milkywhale. Hún er margverðlaunuð fyrir skáldsögur sínar sem hafa verið þýddar á fjölmörg tungumál

Young Lobbi was preparing to leave his childhood home, his autistic brother, his octogenarian father, and the familiar landscape of mossy lava fields for an unknown future. Soon before his departure, he received an awful phone call: his mother was in a car accident. She used her dying words to offer calm advice to her son, urging him to continue their shared work in the greenhouse tending to the rare Rosa candida. Prior to his mother’s death, in that very same greenhouse, Lobbi made love to Anna, a friend of a friend, and just as he readies his departure he learns that in their brief night together they conceived a child. He is still reeling from this chain of events when he arrives at his new job, reinstating the rare eight-petaled rose in the majestic forgotten garden of an ancient European monastery. In focusing his energy cultivating the rarest rose, he also learns to cultivate love, with the help of a film buff monk and his newborn daughter, Flora Sol.