Караля робіць світа, кіраўніка — сакратарка. |
|
|
Калі не можаш нечага дачакацца, трэба імкнуцца да гэтага дайсці. |
|
|
Самота — гэта калі табе падаецца, што твая псюля размаўляе з табой. |
|
|
Мой унутраны прадзед заўсёды помніць, дзе стаяць вілы. Мае ўнутраныя бабы кажуць: — Тшш, тшш. |
|
|
Беларусы падзяляюцца на тых, хто любіць стаяць ракам на бульбяным полі, і тых, хто здаўся. |
|
|
Нядаўна ехаў у метро і глядзеў на твары людзей з вышэйшай адукацыяй. Кожны другі — пляменнік Бога. Астатнія — такое ўражанне — увесь час бегаюць, збіраюць паперкі, каб пацвердзіць, што і яны ягоныя пляменнікі. |
|
|
Бедны наш край. -Край бедны, але сыны яго моцныя... |
|
|
Хочаш народнай любові — зрабі галоўным героем дзіця або жывёлу. Лёгкі спосаб выбіць сьлязу і танную ўсьмешку, або хаця б дабіцца суперажываньня. |
|
|
а ўвогуле, вось ужо сапраўды – калі задраць нашай літаратуры спаднічку, дык мы рызыкуем убачыць там роўнае, пляцкатае, як у пластмасавай лялькі, месца. |
|
|
Жыць у Вільні для беларуса – усё адно, што жыць у Менску. Мова. Вёска. Вільня. Вільня – сталіца без краіны, Беларусь – краіна без сталіцы. |
|
|
Ніводзін чалавек не варты варожасці больш, чым на пяць хвілін. |
|
|
если не начнешь идти – не достигнешь цели, не начнешь искать – не найдешь. Если не можешь чего-то дождаться, надо пытаться к этому прийти |
|
|
Я б арганізоўваў рэгулярныя экскурсіі ў бальніцы, каб людзі разумнелі і цанілі жыццё. Бо людзі часта лічаць сябе няшчаснымі толькі таму, што не ведаюць, якія яны шчаслівыя. |
|
|
Все мы любим не стены, не мебель, а знакомые лица официантов, запахи, интерьер и главное – свет. Тут всегда была такая уютная полутьма, можно было залипать в яблочнике часами. |
|
|
У некоторых людей есть дар – мешать другим читать. В поезде, например. Или в кафе. Или в пустой квартире в декабре – когда родители в Берлине, “Дублинцы” у тебя на коленях, а в глазах слёзы и на сердце жаба. А кто-то ничего такого не видит, не слышит, не понимает. И кричит из-за стенки. У… Развернуть |
|
|
Увесну ў Беларусі абуджаюцца мядзведзі, пралескі, рэкі Чарнаморскага і Балтыйскага басейнаў, вар'яты і літаратары. |
|
|
Мне здаецца, у чаканні смерці можна зразумець нашмат болей пра жыццё. Само жыццё з'яўляецца перашкодай, каб ведаць пра яго ўсё. |
|
|
З замкамі як зь людзьмі: здалёк яны сымпатычнейшыя, чым пры блізкім знаёмстве. |
|
|
Чым болей для душы, тым меней для кiшэнi. |
|
|
Сёння я ўпэўнены, што грошы і рэчы ўсяго толькі дапамагаюць адцягнуць увагу ад унутранай цішы і перажыць адзіноту. |
|
|
Жанчынам марна нешта даводзіць, нават калі ты следчы. |
|
|
Іншы сон уплывае на свядомасць больш за рэальную падзею. |
|
|
Добра, што ёсць ночы - у іх пачварнасць і жах выглядаюць цалкам натуральнымі. |
|
|
Ваш браняпоезд сышоў, як сказаў бы Міколка-паравоз Анне Карэнінай.. |
|
|
І вось праз даволі кароткі час адбыўся цуд: у краіне, дзе некалі кніг былі мільёны, не засталося ніводнай “друкаванкі”. Усё было знішчана, прычым не дзяржавай – тут яе магчымасцяў пошуку і кантролю проста не хапіла б! А простымі людзьмі. Іх страхамі трапіць у турму ў межах “паказальнай справы”. Іх… Развернуть |
|
|