Лістапад. Учора падцякала, сёння прымарозіла. Звычайнае беларускае надвор'е. Каля-нуля. |
|
|
Тры навакольныя школы маюць укамплектаваныя штаты. Апроч настаўнікаў-пенсіянераў з марксісткай загартоўкай, сюды зганяюць маладых спецыялістаў пасля вучобы. Калі размеркавальны тэрмін скончыцца, маладыя спецыялісты з'ездуць, на іх месцы прыгоняць новых. У гэтым кругавароце няма дзіркі, каб мог… Развернуть |
|
|
Калі зрання едзеш на лісапедзе па Палессі, увесь такі памыты халоднай вадой са студні, увесь такі наеты сырадоем, увесь такі напоены любоўю, то не шкада, што не бяруць у касманаўты, бо космас унутры. |
|
|
Кожны каток мае права на печ. |
|
|
Самаўпэўненасць грунтуецца не на ведах, а на няведанні. |
|
|
Тое, што ў нас іншым разам асабліва шануецца і завецца прастатой, можа быць усяго толькі прэсным прымітывам. |
|
|
Найлепшае, што здараецца з намі, ніколі намі не прадбачылася. |
|
|
Анальная баналёгія: як бы вы ні імкнуліся выхаваць дзяцей, яны ў выпадку жыцьцёвай няўдачы заўжды абвінавацяць у ёй вас, асабліва калі вы дазвалялі сабе надта часта распускаць рукі — гэтага ўжо вам не даруюць ніколі. |
|
|
Гора гладкім тварам жаночым, душам, сэрцам, надзеям, Што ганарацца, як хвост паўліна, у спакушэнне мужоў. |
|
|
Чаго не лечыць травы, вылечвае жалеза; што не лякуе жалеза, ацаляе агонь; што не ацаляе агонь, тое належыць прызнаць невылечным. |
|
|
Жаўнер павінен гневу свайго камандіра баяцца болей, чым ворагаў! |
|
|
Нармальны беларускі цмок харчуецца яешняй. |
|
|
Гісторыя – вар’ят, яки наразае кругі по перыметры сваей камеры, не заўважаючы, што ступае ва ўласныя сляды. |
|
|
Вышэй за нас былі толькі балконы і дах з галубамі, што гнюсілі на статую Мельпамены, якая стаяла на вільчаку за лаўровым вянком, скіраваным у бок помніка Леніну. |
|
|
- Дык што ж, гэта ліцэй імя Юрыя Гагарына? - Не, гэта сярэдняя школа №XXXL імя Марціна Пачобут-Адляцінскага. |
|
|
Ну чаму вы ўсе лічыце, што агульныя ўспаміны даюць права чапляцца да людзей? |
|
|
Часам узнікае адчуванне, быццам адзінае, што вырабляе сучасная навука – гэта вось такое камерцыйна прывабнае, але зусім не прыдатнае ні да чаго сур’ёзнага барахло: сотавыя тэлефоны, 3D, 5D, 7D-арамавізары, яшчэ трохі хутчэйшыя машыны, на якіх усё роўна можна прыехаць толькі з панылага офіса ў… Развернуть |
|
|
Мова – гэта этыка.Гэта наша спрадвечнае разуменне таго, што ёсць дабро і што ёсць зло, зашыфраванае ў словах. Ты бачыш, як тут усё? Як праз одно месца? Прычым, заўваж, не толькі цяпер. А заўсёды. Як знаходзіўся нехта годны і добры, яго з асалодай “прывлякалі к атвецтвеннасці”.Свае ж, не чужыя.… Развернуть |
|
|
У маладосці нам усім хочацца быць сапсаванымі, а калі мы сталеем і сапраўды псуемся, то цягне да той наіўнай цноты, якой адзначана маладосць. |
|
|
Ідыятычны крэтынізм — асноўны стыль у паводзінах дэканаў, рэктараў і прарэктараў усіх часоў, дзяржаваў і народаў. |
|
|
Караткевіч — крыштальная мара майго дзяцінства, не чапайце яе сваімі бруднымі лапамі. |
|
|
Бо камусьці ў Беларусь хадзіць па нядзелях, як у храм, а камусьці зь ёй жыць. |
|
|
Бо любая творчасьць ёсьць, па сутнасьці, навязваньнем іншым свайго погляду і свайго зроку. |
|
|
Вораг мусіць быць зьнішчаны. Калі думаць пра тое, чаму вораг — вораг, можна прамахнуцца. А можна наогул не падымаць стрэльбу. |
|
|
То бок дзе тая кнопка ў чалавека, якая прыводзіць дабро ў дзеяньне? |
|
|