Цитаты

Свернуть 

Философ Эдмунд Гуссерль тоже получает письмо от Альберта Халя: густо исписанное 80-страничное послание, суть которого сводится к тому, что все мы, люди, будто бы живем в некоем подобии очень сложно устроенного кинофильма или театрального спектакля, однако не догадываемся об этом, поскольку… Развернуть 

Свернуть 

Именно чрезмерное пристрастие к пиву придавало возвращающимся домой плантаторам в неизменных бело-фланелевых костюмах — тем, что дремали в шезлонгах на верхней палубе «Принца Вальдемара», вместо того чтобы нормально поспать у себя в каюте, — такой непрезентабельный и, можно сказать, неряшливый… Развернуть 

Свернуть 

Наша мова - гэта пакуль што блытаніна з дыялектаў, - сказаў Флемінг. - Калі не ведаеш, як працягнуць сказ, вышукваеш патрэбнае слова ў лацінскай, італьянскай ці нават французскай, ды і сказы закручваюцца неяк падобна да лацінскай манеры. Але гэта зменіцца! Мову трэба песціць і даглядаць, трэба ёй… Развернуть 

- А ведаеш, што лепш? Яшчэ лепш, чым ціхамірна памерці?
- Скажы.
- Не паміраць, маленькая Ліз. Гэта нашмат лепш.

Собственное тело не является для него предметом философского рассмотрения: оно, конечно, существует, но это еще не значит, что нужно голым разгуливать по пляжу – нынче такими вещами никого и ни в чем не убедишь.

Энгельхардт делает решающий шаг вперед и ступает на землю острова — но в действительности это шаг назад, в самое изощренное варварство.

Сутнасць шлюбу не толькi ў‎ нараджэннi дзяцей, яна складаецца таксама з усiх раненняў‎, нанесеных адно аднаму, з усiх памылак, зробленых разам, з рэчаў‎, за якiя носiш крыў‎ду ў‎сё жыццё.

Свернуть 

Тыль Уленшпігель развярнуўся там, уверсе, над намі, павольна і нядбайна — як гэта робяць не ў небяспецы, але з цікаўнасці. Правая нага стаяла ўздоўж каната, левая ўпоперак, калені былі трошкі сагнутыя, а кулакі ўпёртыя ў бакі. І мы ўсе, гледзячы ўгору, адразу ж уцямілі, што такое лёгкасць. Мы… Развернуть 

І вось сяджу я, думала яна, каралева Багеміі, курфюрстка Пфальцкая, дачка англійскага караля, пляменніца дацкага караля, стрыечная ўнучка Лізаветы-нявінніцы, унучка Марыі Шатландскай, і не магу дастаць дроў.

Цяпер лепшыя часы. Раней вас усіх спальвалі. Гэта доўга, гжта непрыгожа. Але павешанне - нішто сабе. Гэта хутка. Ты падымаешся на памост і не паспяваеш азірнуцца, як ужо стаіш перад Творцам. Спаляць цябе толькі потым, але ж ты памрэш ужо, табе гэта не будзе замінаць, вось пабачыш.

Свернуть 

- Працэс завершаны. Нестае толькі прысуду. Абвінавачаны прызнаўся.
- Але пэўна ж пад катаваннямі?
- Безумоўга, - выкрыквае доктар Тэзімонд. - З чаго б яму іначай у нечым прызнавацца! Без катаванняў ніхто ні ў чым не прызнаецца!
- А пад катаваннямі прызнаецца кожны.
- Дзякуй богу, так!
- Нават… Развернуть 

Кат умее развязваць языкі, але што яму рабіць з тым, хто балбоча і балбоча і каму даволі драбніцы, каб пачаць пярэчыць самому сабе, як быццам Арыстоцель і не пісаў нічога пра логіку?

Свернуть 

Above us Tyll Ulenspiegel turned, slowly and carelessly—not like someone in danger but like someone looking around with curiosity. He stood with his right foot lengthwise on the rope, his left crosswise, his knees slightly bent and his fists on his hips. And all of us, looking up, suddenly… Развернуть 

Свернуть 

Энгельхардт понятия не имел, как с ними обращаться (это ведь не жизнерадостные темнокожие островитяне, на которых производит впечатление эфемерная мана); и вообще — захотят ли они признать его авторитет или сразу разглядят в нем того, кем он и сам себя считает в самых потаенных, одному ему… Развернуть 

Прищурив глаза и разглядывая линию горизонта, он вдруг задумался, нельзя ли само его пребывание на Кабаконе рассматривать как произведение искусства. Невольно в голову ему пришла мысль, что, может, он и есть свой собственный художественный артефакт.

Всякое, даже беглое замечание он воспринимал как направленный лично против него упрек, мелочный и раздражающий.

Сутнасць шлюбу не толькі ў нараджэнні дзяцей, яна складаецца таксама з усіх раненняў, нанесеных адно аднаму, з усіх памылак, зробленых разам, з рэчаў, за якія носіш крыўду ўсё жыццё.

Нешта паабяцаць – гэта ж амаль нічога не каштавала; пакуль ты пазбаўлены ўлады, нікому не трэба трымаць слова, але калі ты раптам зноў падымешся, то прыгадаеш пра тых, хто ў цяжкія часы быў поруч з табой.