Ян Максімюк — об авторе
- Родился: 18 мая 1958 г. , в. Ляхі, Падляскае ваяводства, Польшча
Биография — Ян Максімюк
Ян Максімюк — беларускі перакладчык і журналіст.
Нарадзіўся ў 1958 г. у вёсцы Ляхі на Беласточчыне. У 1983 закончыў фізічны факультэт Варшаўскага універсітэта. Працаваў настаўнікам, інструктарам і сакратаром Беларускага Грамадзка-Культурнага Таварыства ў Беластоку, журналістам «Нівы», перакладчыкам у амерыканскай амбасадзе ў Варшаве. З 1998 году жыве ў Празе. Супрацоўнічае з Радыё Свабода.
Перакладае з ангельскай, французскай, нарвежскай, дацкай, шведскай, чэшскай і польскай на беларускую; з беларускай на польскую; з нарвежскай, шведскай, дацкай і нямецкай на падляшскую. Перакладаў, між іншым, Дж. Джойса, Ў. Фолкнэра, П. Мадыяно, Т. Вэсаса, Г. Нордбранта, А. Ліндгрэн, Б. Грабала, С. І.…
КнигиСмотреть 2
Библиография
Словы ў голым полі (2011)
Пераклады:
Джэймс Джойс — Уліс. Частка 1
Патрык Мадыяно — Віла Журба
Багуміл Грабал — Танцавальныя гадзіны для старэйшых і спрактыкаваных
Тар'ей Вэсас — Лядовы палац
Tarjei Vesaas — Vesnianaja nôč — пераклад на падляскую мову
Премии
РецензииСмотреть 2
22 октября 2017 г. 17:37
48
4
Мне асабіста гэта кніга цікавая яшчэ і таму, што яна пра беларускую літаратуру 90-х. Сённяшнія 50-гадовыя беларускія пісьменнікі, якія пачыналі свой творчы шлях у 80-х, менавата 90-ыя лічаць сваім “залатым дзесяцігоддзем”, калі ўдалося шмат зрабіць і, самае галоўнае, працаваць з рэальным пачуццём важнасці сваёй місіі.
Мае рацыю Ігар Бабкоў, які ў прадмове да кнігі напісаў, што ў 90-ыя побач быў Ян Максімюк, як “сведка і саўдзельнік”.
У гэтым плане адметнае эсэ “Словы ў голым поле. Аб новых каардынатах у беларускай літаратуры”. У ім аўтар спрабуе разабарацца, дык што ўрэшце рэшт насамрэч адбылося з беларускай літаратурай у 90-ыя гады. Аўтар разважае пра тыя пошукі ўласных каардынатаў, якія ў той час вялі “навабранцы” белліту з “Тутэйшых”, ТВЛу і Бум-бам-літу. Максімюк піша: “У гэтым голым…
15 марта 2018 г. 18:48
144
5
Фармат кнігі, прыдуманы яе ўкладальнікам Янам Максімюком, проста цудоўны. Калі ў аўтараў былі класныя гісторыі - яны паспявалі іх расказаць без вады. Калі была цікавая думка - ста слоў дастаткова, каб не распісваць яе да памеру эсэ. Тое, што ў кнізе, некалькі дзясяткаў аўтараў, толькі станоўчы момант. Не стамляешся ад аднаго аўтара. Часам, калі чытаеш зборнікі мініяцюр альбо апавыданняў, такое здараецца. Кніга адначасова для адпачынку і каб задумацца. Раю для павольнага прачытання.