Рецензии на книги — Ян Максімюк

Мне асабіста гэта кніга цікавая яшчэ і таму, што яна пра беларускую літаратуру 90-х. Сённяшнія 50-гадовыя беларускія пісьменнікі, якія пачыналі свой творчы шлях у 80-х, менавата 90-ыя лічаць сваім “залатым дзесяцігоддзем”, калі ўдалося шмат зрабіць і, самае галоўнае, працаваць з рэальным пачуццём важнасці сваёй місіі.

Мае рацыю Ігар Бабкоў, які ў прадмове да кнігі напісаў, што ў 90-ыя побач быў Ян Максімюк, як “сведка і саўдзельнік”.

У гэтым плане адметнае эсэ “Словы ў голым поле. Аб новых каардынатах у беларускай літаратуры”. У ім аўтар спрабуе разабарацца, дык што ўрэшце рэшт насамрэч адбылося з беларускай літаратурай у 90-ыя гады. Аўтар разважае пра тыя пошукі ўласных каардынатаў, якія ў той час вялі “навабранцы” белліту з “Тутэйшых”, ТВЛу і Бум-бам-літу. Максімюк піша: “У гэтым голым…

Фармат кнігі, прыдуманы яе ўкладальнікам Янам Максімюком, проста цудоўны. Калі ў аўтараў былі класныя гісторыі - яны паспявалі іх расказаць без вады. Калі была цікавая думка - ста слоў дастаткова, каб не распісваць яе да памеру эсэ. Тое, што ў кнізе, некалькі дзясяткаў аўтараў, толькі станоўчы момант. Не стамляешся ад аднаго аўтара. Часам, калі чытаеш зборнікі мініяцюр альбо апавыданняў, такое здараецца. Кніга адначасова для адпачынку і каб задумацца. Раю для павольнага прачытання.