Сем камянёў

"Сем камянёў" - цудоўная беларуская кніга для дзяцей і падлеткаў. Найлепшая ацэнка кнізе - тое, што яе чытаюць, а ў Беларусі, паверце, "Сем камянёў" чытаюць і добра ведаюць. Размаўляў з дырэктаркай адной з найбуйнейшых беларускіх кнігарняў у Менску, дык яна казала: "Сем камянёў" для нас сапраўдная знаходка - разыходзіцца пачкамі". Для беларускамоўнай кнігі гэта фантастычная ацэнка, гісторыяў падобных посьпехаў за апошнія гады - адзінкі. Гісторыя збудаваная паводле найлепшых канонаў жанру, з празрыстымі алюзіямі ( чытаць: беларусам, украінцам, палякам, чэхам, расейцам ды ўвогуле насельнікам нашага рэгіёну), з глыбокім духоўным падтэкстам - і плюс шэдэўральная вокладка. Тое, што трэба новаму пакаленьню. Сучасны беларускі Толкіен. Карацей, сябры: настольная кніга для кожнай беларускай сям'і!

Сёння, калі кніг так шмат, што ня ведаеш, за якую брацца, трапіць на цікавы твор не так і лёгка. Звычайна я давяраю адзнакам лайвліба, але не ў гэтым выпадку. Лічу, што "Сем камянёў" варты адзнакі калі не 5, дык 4,5 адмыслова! Быў вечар, калі я села яе чытаць. І чытала б да раніцы, калі б не маленькія дзеці, якія прачынаюцца ўначы. Сюжэт твора вельмі якасны, а вобразы якія цікавыя: каршуны, Пустэльні з вадой, якая не адпускае, друкарні, старая мапа з каронай, філіжанкі з вадой. Нечым кніга нагадала мне сітуяцыю з нашай краінай, а Жывая Вада стала падобнай да Жывога беларускага слова. Гэты вобраз быў у галаве ўсе 400 старонак. Цікавы і добры твор, сябрам таксама спадабаўся вельмі.

Мне не понравилось. -Начало многообещающее, а продолжение вымученное какое-то. - Картонные герои. Хранители мне не запомнились и вообще за исключением парочки прошли мимо. Если бы их не было, сюжет бы не пострадал. - Диалоги очень слабые. Зачем эти камни были нужны, так и не объяснили. Что с живой водой, так и не понятно. Мораль- "на все воля божья"- меня вообще в ступор ввела... - Это детское фэнтези, поэтому ожиданий особых не было. Чего-то революционного и сверхъестественного в романе нет. Это единственное фэнтези белорусского автора на белорусском языке, написанное не так давно. И не смотря на его современность, мысль автора осталась для меня загадкой.

Тое, што беларуская літаратура пачынае засвойваць жанр фэнтэзі, - на мой погляд, добрая навіна. Чаму? Па-першае, гэта значыць, што яна змагаецца за выжыванне, даганяе свой час, імкнецца быць моднай, папулярнай, ламаць ходкія стэрэатыпы, быццам бел.літаратура - "вясковая". Па-другое, фэнтэзі адраджае старадаўнюю культуру, міфалогію, фальклор, - а нам, беларусам, думаю, гэта вельмі патрэбна, нам не хапае адчування салідарнасці, гістарычнага падмурку, нейкай "асвечанасці" стагоддзямі.

У цэлым эксперымент Аляксея Шэіна ўдалы ў тым сэнсе, што кніга жыццяздольная. Яна можа ўтрымаць чытача, можа інтрыгаваць, не пазбаўленая нечаканых паваротаў, прымушае задаваць пытанні. Нядрэнны продаж, навізна, інтэрэс у Інтэрнэце і выдатная прэзентацыя твора грамадскасці, думаю, стане сігналам маладым…

Тяжело писать рецензию на книгу, которая позиционируется как серьезное белорусское фэнтези. Серьезное, в смысле «не юмористическое», потому что с последним в нашей стране проблем нет. Юмористическое фэнтези у нас пишут Ольга Громыко и Андрей Жвалевский (и пускай недовольные сколько угодно кричат, что это российские писатели). А вот серьезное, в котором поднимаются важные вопросы морального выбора, до недавнего времени не писал почти никто. А уж на белорусском языке и подавно. Так что Алексея Шеина с книгой «Сем камянёў» можно назвать в этом плане первопроходцем.

Главный герой книги – 14-летний мальчик Ясь. К сожалению, автор ни разу так и не сказал, откуда он. Мы можем предположить, что он беларус, но не будем утверждать. Сам мальчик несоклько раз вспоминает страну, откуда он родом, но до…

Цудоўная кніга, яка мае выключна пазітыўныя водгукі сярод усіх маіх знаёмых. Мне вельмі спадабалася. Нечым нагадвае "Хронікі Нарніі", але мае цалкам самастойны, беларускі свет. Добры, закручаны сюжэт, але без безсэнсоўнага гвалту, выдатны галоўны герой, з якім лёгка сябе атаясаміць — першае беларускае "высокае фэнтэзі" атрымалася на славу! Раю прачытаць кожнаму!

Гэта слабенька нават для дзіцячай кніжкі. На 400 старонках не раскрыць персанажаў і не патлумачыць, што ж гэта за эферыя, гэта трэ талент. У герояў ні матывацыі, ні характараў, адмоўны герой проста злы таму шта злы. Затое дафіга алюзій на божаньку. Плюс у кніжцы толькі той, што яна на беларускай мове.