Книга, отрезвляющая человека. Толкование Книги Екклесиаста

Сами толкования страдают некой небрежностью, иногда только как бы намечается что-то интересное, как мысль сразу обрывается, но это понятно, ведь это - лекции.

Что мне меньше всего понравилось, в таких популярных в церкви работах Сысоева, внушается ряд православных штампов:

- если ты православный будь аполитичен (не ходи на митинги, не имей собственной выраженной политической позиции) и подчиняйся власти, особенно же почитай церковную иерархию и не смей ни при каких обстоятельствах разувериться в ней.

Хотя, к чести Сысоева, нужно сказать, что он и не обязывает власть любить как некоторые особо ревностные православные.

- простота свята ("где просто, а ангелов со сто"), а любой ученый человек близок к вечной гибели и т. п.

Но в целом, как средство остановится на строках такой прекрасной книги…

Вось такая кніга трапіла мне ў рукі ад Мамы. Уся пачалося з таго што я папрасіў яе прынесці мне "Інструкцыю", здаецца патрэбна пачынаць яе па немногу чытаць. Калі хто не зразумеў што такое "Інструкцыя", то ўдакладняю - Біблію (мы так шмат чытаем кніг, але не чытаем самае галоўнае. І я адзін з тых самых). Але не была бы мая Мама, маёй Мамай, каб перад тым як даць пачытаць адно, параіць прачытаць нешта іншае. Таму пачаў менавіта з гэтай кнігі. Прачытаў. Чыталася крышку цяжка. Былі моманты, дзя я з аўтарам кнігі зусім не згодны. Самае цікавае тое, што сам аўтар і пісаў аб тым, што многія сучасныя аўтары намагаюцца пісаць свае кнігі аб тэксце з Бібліі, і не заўсёды  ў іх выходзіць так як патрэбна. Можа я канешне і памыляюся, але на сённяшні момант у мяне ў галаве менавіта такія думкі, што ў…